Ebedî kent Roma’nın tozlu ve yıkık kenar mahallelerinde yetişen, kimsesizlik ve yoklukla sınanan, öfkeyle büyüyen ve beslenen genç hayatların öyküsü. Sanatın, kurumların ve toplumun ardını döndüğü bir sınıfa adanmış bir kült roman.
Kenar Mahalle Çocukları, sinemalarıyla İtalyan ve dünya sinemasında ölümsüz bir iz bırakmış Pier Paolo Pasolini’nin en ünlü yapıtı, onun sonları daima zorlayan ters zihninden faydalanan bir neorealist başyapıt. Sanatın, kurumların ve toplumun gerisini döndüğü bir sınıfa adanmış sarsıcı bir kült roman.
Ebedi kent: Roma
Ebedi kent Roma’nın tozlu ve yıkık kenar mahallelerinde yetişen, kimsesizlik ve yoklukla sınanan, öfkeyle büyüyen ve beslenen Caciotta, Lenzetta, Begalone, Alduccio üzere çocuklar.
Riccetto da onlardan sadece biri; onun kentteki birinci Komünyon’uyla başlayan ve 1950’lere uzanan kıssasında aileleri dünya ve İlah tarafından başıboş bırakılan bu çocukların ne değerine olursa olsun hayatta kalma uğraşına şahit oluruz.
Sayfa: 296
Kitaptan
“Hissedilen ne lodos sıcağıydı ne de kavurucu bir sıcak; sadece sıcaktı. Güya esintiye, kenar mahallelerin sararmış duvarlarına, çimenlere, el otomobillerine, kapılarında yolcuların üzüm taneleri üzere üst üste yığıldığı otobüslere bir kat boya sürülmüştü: Şimdiki ve geçmişteki tüm yaz gecelerinin sevinci ve sefaletini taşıyan bir kat boya.”
